Archief voor categorie: Nieuws

Nooit zal ik vergeten hoe Suzan van der Schenk mij benaderde in 2016 op de uitvaartbeurs in de EusebiusKerk te Arnhem. Weet je wat ik nu niet begrijp van jullie kistenmakers, begon ze haar relaas! ik heb nog nooit van mijn leven op mijn rug geslapen en nu ik ga overlijden, waarbij ze naar haar hoofd wees, moet ik op mijn rug begraven worden. Suzan was klein, tenger en met een mutsje op haar hoofd dat toch verraadde dat ze daaronder geen haar had. Ik vermoede van een chemo, maar stond eigenlijk door deze benadering met mijn mond vol tanden en voelde me best ongemakkelijk. Dat had ze in de gaten, dus ze begon te glimlachen en zei toen heel geheimzinnig, “maar daar heb ik een oplossing voor hoor”! Waarna ik uit wist te brengen, maar wat dan?
Weer die geheimzinnige glimlach, dat kom ik je volgende week donderdag laten zien, zei ze.
Ik gaf aan, we zijn nu in Arnhem, maar ons bedrijf is in Rotterdam gevestigd, weer die geheimzinnige glimlach, dat weet ik zei ze zacht. Ik moet dan naar mijn oncoloog in Rotterdam en dan kom ik daarvoor langs.

Langs kwam ze op de afgesproken donderdag, een personenauto met een boedelbak erachter, ik dacht nog een beetje overdreven voor 1 kist. Groot was mijn vergissing, het was niet 1 maar 4 verschillende uitvoeringen van kisten en een opbaarplank voor begraving of crematie in foetushouding. Wij waren best onder de indruk van het vakmanschap die de kisten en opbaarplank uitstraalde, niet alleen qua vormgeving maar ook qua doordachtheid. Diezelfde dag kwamen we nog rond dat we de kisten in ons assortiment op wilden nemen.

Nu 6 jaar na dato evalueren we met de kinderen van Suzan, want het is inmiddels ook 6 jaar geleden dat Susan is overleden en deze erfenis op haar kinderen heeft achter gelaten.

Uiteraard zijn wij benieuwd hoe de kinderen van Susan deze periode ervaren hebben, hoe zij de toekomst zien met betrekking tot de Pu-Rest kisten, de rol die zij daar in kunnen en willen spelen en wat zij verwachte en uiteraard niet geheel onbelangrijk wat zij van AkidiA verwachten.

Daarom hebben wij wat vragen aan de kinderen om de gedachte aan Susan en het geen zij achter gelaten heeft te eren en hoog te houden.

Suzan in haar laatse dagen

Interview over Suzan, met Hanne, Lise en Tim, 01-03-2022

Wanneer en hoe werd het duidelijk dat Suzan niet lang meer te leven had?

We wisten al een aantal jaar dat Suzan ongeneselijk ziek was en er een moment zou komen waarop de behandelingen niet meer aan zouden slaan. In het najaar van 2015 bleek dat moment daar te zijn en wisten we dat ze niet lang meer te leven had.

Wat deed Suzan tijdens haar werkzame leven?

Vanalles! Ze is opgeleid als socioloog. Daarna heeft ze, samen met haar man Peter en kleine kinderen, een tijd in het buitenland gewoond. Onder andere in Benin en Rwanda. Ze had behoefte aan meer hands-on werk en heeft de opleiding tot meubelmaker gedaan. Als zodanig heeft ze een aantal jaar gewerkt, ook toen ze weer terug waren in Nederland. Toen ze daarin meer uitdaging zocht besloot ze de opleiding tot interieurarchitect te doen. De laatste jaren van haar leven heeft ze met groot plezier gewerkt. Ze had een bedrijf, samen met een compagnon, en richtte zich vooral op de inrichting van basisscholen. Daarin kwam haar sociologie opleiding ook weer van pas.

Was ze in haar rol als moeder net zo gedreven als in haar werk? En hoe was ze als moeder?

Beide rollen waren voor Suzan onwijs belangrijk. Ze was vol van haar werk en was daar graag veel mee bezig. Maar, zo hoorde we van haar compagnon, zodra één van de kinderen belde of haar nodig had liet ze het werk, hoe belangrijk dan ook, gelijk vallen. Ze nam altijd de tijd voor ons en was erg betrokken bij alles wat we deden. Onze dromen, opleidingen en persoonlijke uitdagingen. Alles konden we met haar bespreken en ook als volwassenen waren we erg vervlochten in elkaars leven. Haar ziekte maakte dat we de tijd samen zo optimaal mogelijk wilden doorbrengen. Dat betekende veel bellen, samen op reis en samen uren aan tafel hangen.

Naast moeder zijn voor vier kinderen, was ze ook de laatste jaren oma van vier kleinkinderen. Ze was ontzettend gek op ze en zij waren ook dol op haar. Zo heeft de oudste zelfs een spreekbeurt over ‘haar oma’ gehouden op school.

Kinderen Suzan van der Schenk

Heeft Suzan jullie als kinderen ook betrokken bij haar kisten project? Hoe stonden jullie daar tegenover?

Toen ze het idee kreeg heeft ze daar in eerste instantie zelf verder over nagedacht en uitgewerkt, voordat ze ons er bij betrok. Als kind voelden we aanvankelijk weerstand omdat dit niet zomaar een project was, maar een die het tastbaar maakte dat ze binnenkort zou komen te overlijden. Er ging ook veel tijd in zitten omdat ze, met haar gedrevenheid, het idee perfect wilde uitvoeren. Daarnaast voelde ze de tijdsdruk om in haar laatste maanden dit project compleet te maken. Het was tekenend voor Suzan om van een idee voor haar eigen kist, stapsgewijs door te gaan naar een hele kisten-lijn en dat deze voor iedereen beschikbaar moest worden. Ze deed alles vol overgave en passie, zo ook het ontwerpen van deze PU-REST kisten. Voor ons was het dubbel omdat het mooi was om te zien hoeveel energie en drive ze ervan kreeg, maar tegelijk nam het ook veel van onze weinige kostbare tijd in beslag. Suzan heeft veel ontwerp-keuzes met Hanne besproken en een plan gemaakt om het idee meer bekendheid te geven. Toen ze fysiek achteruit ging hebben wij geholpen bij de praktische zaken, zoals de fotoshoot en stad en land afrijden voor het verzamelen van materialen.

Suzan is uiteindelijk in haar eigen ontworpen kist begraven op Heidepol te Arnhem, hoe was die periode rondom de uitvaart voor jullie?

Suzan was thuis opgebaard in zijligging, wat ook de aanleiding was om haar kisten te ontwerpen. We merkten erg, zoals ze zelf ook wilde, dat ze daardoor een hele toegankelijke houding had. Kinderen konden haar goed zien en een aai over haar bol met korte haartjes geven. Iedereen vond de manier waarop ze lag rustig en natuurlijk. We hadden één dag waarop iedereen die wilde, langs kon komen om afscheid van haar te nemen. De hele dag liepen er mensen in en uit en dat was zoals Suzan ons huishouden het liefste zag. Met tijd en ruimte voor iedereen. De rest van de week hebben we zelf tijd genomen om samen met haar te zijn. We hebben alles rondom de begrafenis zelf georganiseerd en gedaan, met hulp van vrienden en familie. Suzan was heel duidelijk in haar wensen voor de begrafenis waardoor we als gezin daar goed vorm aan konden geven. Zoals de auto van een vriend gebruiken als rouwauto, een afscheidsdienst houden in een oude fabriekshal en dat alle gasten een eigen stoel mee moesten nemen om rondom haar in de hal te komen zitten. Bij dat idee kon Suzan voor haar overlijden al heel blij worden.

Na die hectische periode van haar ziekte, het kisten project, haar sterven en begraven is het ineens stil, hoe hebben jullie de eerste maanden ervaren?

We waren allemaal ontzettend moe die eerste maanden na haar overlijden. Het was een super intensieve periode geweest. Het gaf heel veel troost dat haar afscheid precies zo was gegaan zoals ze had gewild. Dat we dit hebben kunnen doen, uiteraard met al haar eigen voorbereiding, bracht ons troost en voldoening. We hadden het liefst met Suzan nagepraat over hoe de dag van haar begrafenis was verlopen. Ze zou daar heel blij mee geweest zijn, dat weten we zeker. Het heeft daarna een tijd geduurd voordat we weer in staat waren om de focus te verleggen op ons eigen leven.

We kijken nu terug op 6 jaar PU-REST en gedenken jullie moeder in verhalen en wij zijn nog altijd actief in de verkoop en marketing van de kisten die jullie moeder ooit bedacht heeft! Hoe voelt dat voor jullie en hoe kijken jullie terug over de afgelopen 6 jaar?

Het is onwerkelijk dat er al zes jaar voorbij zijn. Het voelt zowel lang als kort tegelijk. Suzan zou super trots zijn geweest dat de kisten nog steeds verkocht worden en beschikbaar zijn voor mensen die voor haar kisten kiezen. Soms krijgen we verhalen van mensen die voor haar kist kozen en die raken ons altijd. Ook wij zijn trots dat het haar gelukt is PU-REST op te zetten. In AikidiA heeft ze daarvoor de perfecte partner gevonden die met hart en ziel haar verhaal blijven uitdragen.

Zouden jullie zelf ook nog iets kunnen betekenen om de legacy van jullie moeder voort te zetten, hoe zien jullie dat zelf?

We staan af en toe met haar kisten op opleidingsdagen van Meander. Daar kunnen we haar verhaal vertellen aan toekomstige uitvaartondernemers. Het is altijd heel fijn om zo’n dag over haar en PU-REST te kunnen vertellen. De reacties van de studenten raken ons vaak. Het verhaal maakt op veel mensen indruk. Toch zijn we druk met eigen opleidingen, gezinnen en werk en daarom is het soms zoeken naar welke rol daarin nog past. Zo wilde Suzan dat ook, dat wij vooral ons leven zouden leiden. Maar over haar en het verhaal van haar kisten blijven we heel graag vertellen. Wie weet wat er in de toekomst nog mogelijk is.

Loft Uitvaartbegeleiding biedt meer dan alleen het organiseren van een uitvaart

“Waarom Loft? Het is Fries en betekent lucht, hemel. Kort, krachtig en toepasselijk En elke letter van Loft staat voor een van onze kernwaarden: Loyaal, Open, Flexibel, Transparant”

Vanuit welke motivatie:

Colinda Veldman uit Heemstede werd drie jaar geleden zelfstandig ondernemer. “Na vele jaren in de zakelijke dienstverlening te hebben gewerkt, was het tijd voor iets nieuws. Ik hou van organiseren en van contacten met mensen. Dat bracht me naar de uitvaartbranche. Je steunt mensen in een periode vol emoties, je bent er als ze je het meest nodig hebben…het sprak me aan. Ik ben me gaan oriënteren, rondde de opleiding voor uitvaartbegeleider af en ging van start met Loft Uitvaartbegeleiding.

Colinda

Waar ligt onderscheidende kracht van Loft Uitvaartbegeleiding?

Het accent ligt op het woordje begeleiding. “Loft biedt een traject met voorzorg, zorg en nazorg. We doen dus meer dan de uitvaart alleen. Soms komt de dood onverwacht. Dan moet men acuut beslissen over hoe en wat. Maar als een overlijden zich aankondigt, bijvoorbeeld als iemand terminaal ziek is, is het aan te raden van tevoren afspraken te maken. Dat ontzorgt de nabestaanden en kan rust geven aan degene die komt te overlijden. Om zijn/haar wensen op dit gebied vast te leggen werk ik met een speciaal ontwikkeld document, het Rustament. Je kunt het vergelijken met een testament, maar is puur bedoeld om je wensen op te schrijven voor je laatste afscheid. Mensen vinden het soms moeilijk om erover na te denken, maar aan de hand van mogelijkheden en voorbeelden in het Rustament kunnen ze hun wensen/voorkeuren erin vastleggen. Daarnaast maken we, waar mogelijk, gebruik van bijzondere rituelen om het afscheid nog mooier, intiemer en persoonlijker te maken. Bijvoorbeeld het lintenritueel, waarbij de nabestaanden op een mooi houten hart beschrijven wat hun band is met hun overleden dierbare. De harten worden vastgemaakt aan linten die door de handen van hun overleden dierbare worden gevlochten. Na het sluiten van de kist blijven de linten in de handen van de overledene, maar liggen de harten bovenop de kist. Tijdens de uitvaart knippen de nabestaanden de linten door en verbreken daarmee de aardse band met hun dierbare, maar nemen de liefde in hun (houten) harten mee terug.

Colinda Veldman wordt momenteel geassisteerd door Suzanne Moser uit Nieuw-Vennep. Samen zijn ze vrijwilliger bij de Stichting Bretels, die zich inzet voor jonge gezinnen die een ouder gaan verliezen of hebben verloren. Daarnaast is Suzanne een aantal jaren vrijwilliger geweest bij De Stichting Adamas Inloophuis, die zich inzet voor mensen die geconfronteerd worden met kanker.

Vind je het belangrijk om nabestaanden actief te betrekken bij de vormgeving van de uitvaart?

Volmondig: Ja!! Een traditionele uitvaart –zwarte kleding, zwarte auto’s, koffie met cake – komt anno 2018 steeds minder voor. “Niets mis mee, als mensen dat willen. Maar de voorkeur gaat uit naar iets persoonlijks, waarbij het draait om het neerzetten van een herinnering. “Let’s make a memory” heb ik dan ook tot mijn motto gemaakt. Wie was de overledene? Hoe nemen wij in stijl afscheid, wat is toepasselijk? Nabestaanden komen met de meest uiteenlopende vragen. “We willen mama’s lievelingsbloemen, zonnebloemen. Papa was dol op erwtensoep. Kunnen we dat serveren? Voor mijn broer was voetbal zijn leven. Kan de herdenking plaatsvinden bij de voetbalclub?” Ik leef mee, ik denk mee, ik praat mee. We bepalen een afscheid vooral samen.”

Hoe geef je de families het gevoel dat ze er (in deze moeilijke tijd) niet alleen voor staan?

Niet alleen voor en tijdens de uitvaart maar ook na de uitvaart zijn we beschikbaar als daar behoefte aan is. “Als je alles aan het regelen bent, is er veel en intens contact met nabestaanden. Er ontstaat dan een band en die houdt, als het voorbij is, niet meteen op. Als er vragen zijn om steun en advies wijzen wij graag de weg.”

Waarom is de persoonlijke aandacht die jij voor de families hebt zo belangrijk?

Iedere familie is anders, iedere familie heeft haar eigen gewoontes, iedere familie heeft haar eigen ideeën en wensen rondom de periode van het overlijden en de uitvaart. Iedere melding begint voor mij weer van vooraf aan door te luisteren wie de overledene was, wat de laatste wensen zijn, waar de familie behoefte aan heeft. Je kunt alleen die persoonlijke aandacht geven als je er samen met de familie alle tijd voor neemt die nodig is. En ze dag en nacht kunnen bellen als ze vragen hebben. Een familie kan maar een keer afscheid nemen en de periode om alles te regelen is kort.

Waar ligt jouw onderscheidende kracht als uitvaartbegeleider?

Wat ik regelmatig van nabestaanden na de uitvaart hoor is dat ze mijn persoonlijke betrokkenheid en zakelijke perfectie zeer waarderen. Mijn betrokkenheid, geduld en kracht om zodanig door de familie heen te laveren, dat uiteindelijk iedereen tevreden is, zeker als de familieverhoudingen complex zijn. Met mijn rust, creativiteit en ondersteuning probeer ik de gehele periode rondom het overlijden zo draaglijk mogelijk te maken voor alle betrokkenen.

Wanneer kijk jij als uitvaartbegeleider tevreden terug op een uitvaart die jij hebt mogen verzorgen?

Het klinkt ongetwijfeld als een cliché, maar ik ben pas tevreden als de nabestaanden ook tevreden zijn en met een heel goed gevoel terugkijken op de periode rondom het overlijden van hun dierbare en de dag van het afscheid. Als het afscheid als een mooie herinnering in de harten en gedachten van de nabestaanden voortleeft.

Wat is jouw manier om met de emoties van je werk om te gaan?

Ik ben de stabiele factor binnen de families, de organisator, de vraagbaak, de adviseur, de luisteraar. Maar ook ik heb soms emoties, bijvoorbeeld als een kind of moeder van een jong gezin overlijdt. En die laat ik op een zeker moment ook toe, het zou niet goed zijn om dit beroep uit te oefenen als je zelf helemaal geen emoties hebt. Gelukkig heb ik een partner, die mij ondersteunt in mijn bedrijf en altijd een luisterend oor heeft. Samen staan we sterk.

Kunnen mensen ook terecht bij jou/julie als ze bij een grote maatschappij verzekerd zijn?

“We kunnen niet vaak genoeg benadrukken dat de keuze van een uitvaartonderneming vrij is. Zaken doen met het bedrijf waar je een verzekering hebt gesloten is geen verplichting. Veel mensen weten dat niet.” Colinda legt nog even uit waarom de T in Loft staat voor Transparantie. “We zijn vanaf het eerste contact duidelijk over de kosten. Een oriënterend gesprek is gratis, daarna maken we een prijsopgave, er zijn nooit verrassingen achteraf. Alle kosten van de benodigde diensten van derden, huur van locaties en ingekochte producten worden zonder winstopslag doorberekend.”

Zou je ooit nog iets anders willen doen dan juist dit werk?

Een moeilijk te beantwoorden vraag. Niemand kan in de toekomst kijken, niemand weet wat er nog op je pad komt of waar je tegenaan loopt. Ik doe mijn werk met heel veel enthousiasme, energie en passie. Het is een branche waar ik mij heel goed in voel en waarin ik families kan begeleiden, ondersteunen en adviseren. En waar ik over 10 jaar sta? Kom dan nog maar een keer terug voor een interview ;-))

Colinda Veldman, Loft Uitvaartbegeleiding, tel. 06 203 802 24, internet: www.loftuitvaartbegeleiding.nl. E-mail: info@loftuitvaartbegeleiding.nl

Doodskist.nl spreekt Moniek van Mens, zij is oprichter van Alfine Uitvaarten. Samen met haar collega Marion verzorgt zij uitvaarten in de regio’s Eemland en Utrechtse Heuvelrug. Binnen Alfine Uitvaarten staat het ‘Afscheid op eigen wijze’ centraal. 

Vanuit welke motivatie is Alfine Uitvaarten ontstaan?

Een afscheid op eigen wijze………. Alfine Uitvaarten is ontstaan omdat ik een uitvaartbedrijf wilde oprichten waarin mensen echt op eigen wijze het afscheid kunnen realiseren. Tijdens mijn uitvaartopleiding en ook daarvoor heb ik stage gelopen bij verschillende uitvaartbedrijven. Ik vond dat er altijd vanuit betrokkenheid werd gewerkt maar ook dat collega’s niet loskwamen van ‘zo hoort het’ en vanuit die traditie miste ik toch wel een open opstelling. Dat wilde ik graag anders doen. En nu bestaat Alfine Uitvaarten alweer acht jaar. Als kleinschalig uitvaartbedrijf zijn wij volledig onafhankelijk. We kunnen inspelen op alle wensen en van iedere uitvaart en van de uitvaartbegeleiding maatwerk maken. Een goed afscheid is veel meer dan alleen de dag van de uitvaart.

Het is een voorrecht om mensen te mogen begeleiden en te ondersteunen bij het afscheid van het leven. De diversiteit van hoe mensen dit willen vormgeven is zo groot. Vaak weten mensen heel goed wat ze willen en dan kunnen we daar met elkaar vorm aan geven. Vaak ook dragen we ideeën aan.

We vinden het heel belangrijk de ‘eigenheid’ van mensen er te laten zijn. Zodat sfeer en inhoud van het afscheid echt bij hen passen en van hen zijn’.

Hoe kun je de familie het gevoel geven dat zij er in de moeilijke tijd rond het afscheid niet alleen voor staan? 

Natuurlijk doen we het met elkaar. De familie staat er niet alleen voor

Het voorbereiden van een uitvaart is een kwetsbare en intieme aangelegenheid. Dat realiseren wij ons heel goed. Om deze periode zo betekenisvol mogelijk inhoud te kunnen geven staan we nauw met de familie in contact. Om zo een begrafenis of crematie te faciliteren die past bij de vingerafdruk van de overledene. We luisteren, vertalen wensen in ideeën en dragen ook ideeën aan. Daardoor kunnen we het afscheid persoonlijk en uniek maken. En dan ervaart de familie ook dat we het met elkaar doen en dat ze er zeker niet alleen voor staan. Dat maakt dat het afscheid ‘op eigen wijze’ en persoonlijk is.

Wanneer kun je met een tevreden gevoel terugkijken op een uitvaart?

We kunnen met een tevreden gevoel terugkijken op een uitvaart en de gehele periode tussen overlijden en uitvaart als de familie, bij alle pijn en verdriet dat het overlijden met zich mee kan brengen, zich gedragen, ondersteund en omhuld voelt door de manier waarop alles is verlopen. Het is moeilijk dat precies te verwoorden. Beter uitleggen dan dat het wordt uitgelegd bij de klantervaringen op onze site kan ik het eigenlijk niet.

Waarin vullen jij en Marion elkaar aan?

Alfine Uitvaarten is gestart door mij, Moniek van Mens. Alfine bestaat nu 8 jaar. Sinds 3 jaar werk ik niet meer alleen en is Marion erbij gekozen. Ik kan me geen betere collega wensen. We hebben het heel goed met elkaar en dat geeft ook een prettige uitstraling aan Alfine. Dat horen we regelmatig terug, onder meer in enthousiaste klantreviews.   We vullen elkaar aan in een aantal zaken. We kunnen elkaar goed ondersteunen. Als Marion de uitvaartleider is en op de dag van de uitvaart assistentie nodig heeft dan neem ik met plezier die assistentenrol op me. Die kan bestaan uit het ontvangen van gasten, het klaarleggen van condoleanceboeken etcetera. Ik weet natuurlijk als geen ander hoe we dat binnen ons eigen bedrijf willen doen. En dat geldt vice versa ook.

We werken vanuit dezelfde waarden: openheid, onafhankelijkheid, eerlijkheid, oprechte betrokkenheid. Daar zit voor ons beiden de kern. En wij doen beiden ook overledenenverzorging. We willen graag bij het gehele proces betrokken kunnen zijn. Veel collega’s voelen daar toch minder voor.

Verder denk ik dat ik meer organisch werk. Marion werkt gestructureerder. Zij weet erg veel van ondersteunende diensten en van wetgeving bijvoorbeeld rondom bewindvoering, euthanasie en wilsbeschikkingen. Ik ben weer meer thuis op het gebied van muziek en musici.

Voor mer informatie over Moniek of Alfine Uitvaarten, kijkt u op www.alfineuitvaarten.nl.

‘Wij zijn er voor u!’

Je dienstbaar opstellen aan families. Dat is voor Stoppelenburg Uitvaartverzorging belangrijk. ‘Wij doen onze klanten een belofte waar we ons aan houden: wij zijn er voor u!’

Uitvaartverzorging is voor Stoppelenburg meer dan het regelen van een uitvaart. Het gaat om persoonlijke betrokkenheid. Directeur Corneel Krijgsman vertelt: ‘Als wij na een overlijden bij de familie aankomen, stappen wij eerst ‘als mens’ naar binnen. We laten de situatie op ons inwerken: wie zijn er aanwezig en wat is de onderlinge sfeer? Uit respect laten wij eerst de familie aan het woord. Zij trokken immers vaak een leven lang met de overledene op. Hun persoonlijke verhalen gebruiken we vaak bij de invulling van de uitvaart.’

Hoe het begon
Stoppelenburg Uitvaartverzorging werd in 1956 in Lekkerkerk opgericht door het echtpaar Stoppelenburg. Stoppelenburg reed in het begin na de oprichting veelal taxi en staatsievervoer. Het bedrijf had wagens in eigen beheer. ‘Teus was gek op auto’s’, vertelt Corneel. In 1971 kwam er in Lekkerkerk een rouwkamer voor het opbaren van de overledene en condoleances. Dat was vernieuwend. Tot die tijd werd namelijk de overledene thuis opgebaard. In 1982 werd rouwcentrum De Olm in Krimpen aan den IJssel gebouwd. Na Krimpen aan den IJssel volgen Linquenda in Schoonhoven en de aankoop van de aula in Stolwijk.

Corneel Krijgsman

Onze kracht
Stoppelenburg nam een aantal lokale ondernemingen over, onder andere in Bergambacht en Stolwijk. Stoppelenburg Uitvaartverzorging groeide zo uit tot een begrip in de Krimpenerwaard. ‘Wij kennen de families in de regio en zij kennen ons. Dat is onze kracht. Het is voor de families geruststellend dat wij bijvoorbeeld weten hoe de uitvaart van vader of moeder destijds geregeld was zodat accenten uit die uitvaart opnieuw gebruikt kunnen worden.

Onder één dak

Stoppelenburg Uitvaartverzorging heeft diverse disciplines onder één dak. Het personeelsbestand is breed, met bijvoorbeeld gastdames en chauffeurs. Ook heeft Stoppelenburg een eigen wagenpark. ‘De hele uitvaart, van het begin tot het einde, voeren we zelf uit. We kunnen snel schakelen en zijn niet afhankelijk van andere partijen. Door de regie zelf te houden, verkleinen we de kans op fouten.’

Passie en toewijding
Corneel werkt zelf met veel passie en toewijding. ‘Ik werkte veertien jaar als accountant. In deze periode leerde ik de familie Stoppelenburg kennen. Op een zeker moment kwam ter sprake dat zij geen opvolgers hadden. Ik dacht: ‘Waarom zou ik dat niet gaan doen?’ We hadden maandenlang meerdere gesprekken en ik liep een stage: ik baarde onder andere drie mensen op en bezocht twee families. Toen ben ik ‘verliefd’ geworden op dit werk. Het is een hele verantwoordelijkheid, maar ik heb nog geen moment spijt.’

Eén van ons
Stoppelenburg uitvaartverzorgers zijn persoonlijk betrokken. ‘Het grootste compliment dat je kunt krijgen is als je hoort: ‘We hadden niet eens door dat je er was. Je bent één van ons.’ Een uitvaart gaat niet alleen over de plechtigheid. Het afscheid nemen is veel meer dan die ene dag. Het is de kist sluiten als je eraan toe bent. Dat begrijpen we en daar handelen we naar’, aldus Corneel.

Doodskist.nl krijgt de kans Ine Mulder van Monumentalista te spreken over haar bijzondere werk. Deze creatieve duizenspoot maakt prachtige producten voor ieder budget.

Zou je ons een kleine introductie willen geven over Monumentalista?

Monumentalista is een ontwerpbureau voor grafmonumenten en andere producten voor afscheid en herinnering. Ik geloof dat moeilijke perioden in je leven je vormen en wil daar met design en kunst op een positieve manier aan bijdragen. Zowel grote, persoonlijk gemaakte monumenten als kleine symbolische voorwerpen kunnen betekenisvol zijn in een periode van rouwverwerking.

Monumentalista is een jong bedrijf, dat volop in ontwikkeling is. Ik werk samen met een klein team van bevlogen designers en ambachtsmensen. We werken op momenteel op drie niveaus. Unieke, exclusieve  monumenten op maat. Collecties betaalbare monumenten en urnen. Kleine uitvaartproducten voor jezelf of om weg te geven.

Wie is jouw doelgroep?

Voor individueel ontworpen monumenten komen vaak familieleden die een speciaal verhaal hebben: mensen die veel te vroeg overleden zijn of bijvoorbeeld een geval van suïcide. Ik ben degene die het contact heeft met deze families, vaak is dat contact heel intensief.

Monumentalista’s collecties zijn voor mensen die weinig te besteden hebben, maar wel iets moois willen wat ze persoonlijk kunnen maken. De meest gegooglede combinatie met ‘grafmonument’ is ‘goedkoop’. Dat zegt wel wat over de behoefte van veel nabestaanden. Heel geschikt zijn mijn Memory Markers. Dat zijn symbolen van beton in drie maten. Kruis, anker en hart staan voor geloof, hoop en liefde. De vlinder staat voor vrijheid. Op de grootste van ieder symbool, bijvoorbeeld het bolle hart, kan een naam of tekst. Ze combineren prachtig met planten en je kunt er zelf mooie composities mee maken. Dat kan op een begraafplaats, maar ook in je eigen tuin.

Begin volgend jaar komt er een webshop online, waar je Monumentalista’s kleinere producten kunt bestellen. Deze zijn bijvoorbeeld heel geschikt als troostcadeau, om weg te geven.

Wat is jouw motivatie geweest om uitvaart-gerelateerde producten te ontwikkelen?

Ik ben door perioden van ziekte gegaan en heb mijn moeder te vroeg verloren. Zo heb ik ervaring gekregen in het bespreken van moeilijke onderwerpen. Als ontwerper ben ik specialist geworden in het destilleren van de essentie van een verhaal en hier een visuele vertaling van te maken. Door deze combinatie van factoren was een specialisatie in uitvaartproducten een logische stap.

Wat is jouw creatieve achtergrond?

Ik heb gestudeerd aan de Design Academy Eindhoven. Na mijn afstuderen heb ik enkele jaren als freelancer gewerkt voor een beeldend kunstenaar, maar ik heb ook veel autonome projecten gedaan in de mode en de fotografie.

Zijn er nieuwe projecten waar wij binnenkort iets van kunnen vernemen?

Mijn affiniteit met mode blijft: voor het komende half jaar staat de ontwikkeling en lancering van een lijn as- en rouwsieraden op het programma. Voor deze sieraden zal ik gebruik maken van mooie houtsoorten zoals ebbenhout gecombineerd met goud en zilver.

Waar komt jouw inspiratie & materiaalkeus vandaan?

Ik werk veel met beton. Beton kun je zien als een vloeibare steensoort, die in elke vorm te gieten is. De uitstraling van het materiaal kan hard en sterk, maar ook fluweelzacht zijn. Je kunt er afdrukken in maken van planten en je kunt er voor kiezen om het snel te laten verouderen (met mos) of juist niet.

Verder verweef ik – vaak letterlijk – natuur in mijn ontwerpen. Ik ben gefascineerd door het proces van opkomen, groeien, bloeien en weer afsterven, totdat je weer voeding bent voor nieuw leven.