Interview Lenny Roels
Vanuit welke motivatie ben jij zelfstandig uitvaart ondernemer geworden?
Mensen zijn vaak kuddedieren, zonder dit te beseffen! Mijn motivatie zit vooral in het eerlijk en open communiceren over de mogelijkheden van een uitvaart. Dat kost tijd, energie en vaak een hele organisatie. Nabestaande of mensen die terminaal zijn zitten hier vaak niet op te wachten, dat is het moment waar ik stilletjes in stap. Zonder dat zij het vaak beseffen maken ze zelf keuzes en geven ze aan wat belangrijk is. Dat is mijn motivatie om rustig en onopgemerkt te begeleiden, waar ik de tijd voor kan nemen en mogelijkheden kan aandragen die een familie nodig heeft. Eigenlijk dienstbaar zijn zoals het hoort.
Wat trok jou zo aan om in de uitvaart werkzaam te willen zijn?
Het geven van jezelf…altijd een stap verder dan men verwacht van een uitvaartverzorger, ondersteunen en er gewoon zijn!
Maar gij geheel anders
Efeziërs 4:20 NBG51
Hoe geef jij de familie het gevoel in de periode van afscheid nemen dat ze er niet alleen voor staan?
Ik geeft ze niet “het gevoel”. Ik heb iedere dag contact met de familie. Aan hun is de keuze of ze het wenselijk vinden dat ik er persoonlijk ben, via telefoon of mail. De eerste 3 dagen zal ik zeker altijd persoonlijk alles komen bespreken, elke dag laat ik de familie een stap maken in het vorm geven van het afscheid. Dat is hetgeen waar ik bij het eerste contact meteen de klemtoon opleg. Elke dag een stukje en elke dag geeft ik aan waar ze aan kunnen denken en keuzes in kunnen maken. Ik ben er altijd, dat is geen gevoel, dat is een feit. Daarom begeleid ik nooit meer dan 2 families tegelijk! Niet altijd een makkelijk keuze, maar voor mij zeer belangrijk om te blijven bij mijn visie.
Vind je het belangrijk om nabestaanden actief te betrekken bij de vormgeving van een uitvaart? Kan je daar een voorbeeld van geven?
Ik vind het zeker belangrijk, de ervaring leert dat het een fijn en gerust gevoel geeft na het afscheid. Je zou bijna kunnen zeggen een voldaan en trots gevoel. Eerlijk gezegd begint het bij mij al bij de verzorging van de overledene. De rouwkaart is altijd persoonlijk door afbeeldingen, quotes, tekeningen van kinderen of zelf geschreven teksten met eigen handschrift. In elke stap geeft de familie zelf vorm. Beschilderen en beplakken van de kist bijvoorbeeld, zelf uitdragen of indragen met familie of vrienden, rouwbedankjes maken we vaak ook samen. Juist de eenvoud maakt alles zo uniek! Ik hou der zo van.
Waarom is de persoonlijke aandacht die jij als uitvaartverzorger hebt voor de familie zo belangrijk?
Als er een dieptepunt is in iemand zijn leven, dan is het fijn dat er iemand is die de weg samen met je wandelt. Er zijn namelijk veel kruispunten en een uitvaartverzorger weet waar die wegen toe leiden. Voor een nabestaande is het mistig in de dagen na het overlijden. Ik vind het belangrijk dat als de mist is weggetrokken bij nabestaanden, dat als ze die weg terug lopen (en dat doen de meeste) dat ze met een goed gevoel teruglopen en zelf ook die weg hadden gekozen als hun zicht helder had geweest op dat moment!
Hoe belangrijk is voor jou de samenwerking met leveranciers van producten en diensten in het hele proces? Kan je daar voorbeelden van geven?
Dat is super belangrijk, je hebt elkaar nodig en kan elkaar opbouwen maar ook afbreken. Het persoonlijke contact en kwaliteit van elkaars werk zijn een juist fundament om op te bouwen. In onze branche heb je deadlines en is een kort lijntje heel belangrijk. Zowel voor speciale wensen verwacht ik ook van mijn leveranciers dat ze meedenken, dit vak is geen werk maar een passie! Je moet op elkaar bouwen. Het mooie is dat als ik de mensen wil laten zien wat er kan en mag na een overlijden, dat alle collega’s :
Kisten leverancier, bloemist, rouwchauffeur, thanatopracteur, creatieve kinder coache en mijn huisdichteres er allemaal zijn op de info avond en wij samen een geheel zijn in diensten en service…puur dienstverlenend en geweldige gesprekken vinden plaats. Dat kan alleen maar als de samenwerking 100% is… toch?
Wanneer ben jij tevreden en kan je met een goed gevoel terug kijken op een uitvaart?
Tevreden ben ik als er wederom een unieke eigentijdse uitvaart heeft plaats gevonden. Altijd anders, zoals wij als mensen ook zijn. Als je als vreemde bij een uitvaart zit en je kent de overledene niet, dan moet je naar gaan met een gevoel dat je tijdens het afscheid de overleden persoon hebt leren kennen! Uiteraard is de kers op de taart de mening van de nabestaande, maar dat is zo’n cliché antwoord. Als het ene 100% is dan volgt de rest van zelf.