‘’Zien waar je geweest bent’’

Vandaag op Doodskist.nl, een interview met Sophia van den Dobbelsteen. Sophia werkt al ruim 15 jaar als uitvaartbegeleider en startte in 2006 haar eigen onderneming Zirkoon Afscheidsbegeleiding. Ter ere van haar jubileum heeft zij een bijzonder boek ‘’Zien waar je geweest bent’’ uitgebracht. Het gesprek dat Anna Speksnijder met Sophia heeft gehad leest u hier:

Je hebt een eigen organisatie. Wat heeft jou de onderneming doen starten?

Mijn beweegreden komt overeen met die van andere uitvaartverzorgers, het meemaken van een uitvaart. Ik zag iemand met een zwart pak aan tafel een lijstje afvinken, terwijl achter mij twee mensen de overledene aan het opbaren waren. Voor ik het wist was de hele uitvaart geregeld. Ik wilde dit graag anders doen.

Waar denk je dat jouw onderscheidende kracht ligt als uitvaartorganisatie?

In de rust die ik uitstraal, de aandacht die ik voor mensen heb en de tijd die ik neem. Ik ben eigen baas, dus als ik een halve dag bij iemand doorbreng word ik niet op mijn vingers getikt. Meestal doe ik maar één uitvaart tegelijk, mensen waarderen dat vaak.

Één van de redenen van ons gesprek is dat je een boek hebt geschreven, kun je kort vertellen waar dat over gaat?
13672099_1194289957302313_104162251_n

Het begon met ‘’het van me afschrijven.’’ Ik voelde de behoefte om na een uitvaart op te schrijven wat er gebeurd was, zodat ik dit als leertraject kon gebruiken. Zo kon ik duidelijk krijgen wat ik zou kunnen verbeteren. Later kreeg ik daar plezier in omdat ik tijdens mijn werk hele mooie momenten meemaakte. Zo ben ik columns gaan schrijven over de uitvaart.

Mijn droom was al heel lang om een boek te schrijven. Toen ik tegen mijn tienjarig jubileum aanliep dacht ik na over hoe ik dit wilde vieren. Ik besloot dat ik een cadeautje aan mezelf wilde geven. Ik heb niet genoeg fantasie om iets groots en meeslepends te schrijven vanuit niets. Maar ik had wel deze mooie verhalen die allemaal echt gebeurd waren en waar ik bij mocht zijn. De mooiste verhalen wilde ik graag bundelen. Tijdens een verblijf in Groningen kwam ik toevallig in contact met een kleine uitgeverij die wilde helpen het boek uit te geven.

 

 

 

Dus als ik het goed begrijp zijn het allemaal korte verhalen? Je stapt in een hele emotionele periode bij mensen in het leven, dus je kijkt wel echt binnen bij de families waarmee je mag werken.


Aanvankelijk waren het een soort ”en toen en toen verhalen”, maar toen ik serieus met het boek begon, zag ik dat in elk traject hele mooie dingen gebeuren. Soms zijn het inkijkjes van een deel van een gesprek, een gebeurtenis die iets met de uitvaart te maken heeft of reacties van mensen die mij intrigeren. Soms is het ook een groter verhaal omdat het één zo nadrukkelijk verband hield met het ander of omdat het gehele traject zo bijzonder was. Wanneer je bij mensen binnenkomt zijn ze kwetsbaar, ze zijn niet in hun gewone doen. Er is iets ergs gebeurd  Meestal kennen ze me niet. Maar binnen een half uur ‘ben ik familie’, weet ik hoe lijntjes lopen en waar gevoelige plekken liggen.

Ik weet nog dat ik bij iemand binnenkwam. De vrouw kende mij van de gezamenlijke sportvereniging waar ze ooit tegen me had gezegd ”Ik weet wat je doet en jij gaat de uitvaart van mijn moeder verzorgen.” Na drie jaar belde ze met de vraag of ik in de buurt was. De dag dat ik binnenkwam zei ze ”Dit zijn mijn broers en zussen, we zijn allemaal heel verschillend en we hebben allemaal onze eigen geschiedenis. Ik wens jou heel veel succes.”

Het was mijn uitdaging om hen allemaal een goede plek te laten innemen bij het vormgeven van dit afscheid. En dat is fantastisch gelukt. Ik merkte dat ik een heleboel verhalen had die daar op aansloten.      Ik wilde mezelf niet alleen een cadeau geven maar ook een eerbetoon brengen aan alle mensen die mij het vertrouwen hebben geschonken om dichtbij te komen. Het boek is ontstaan uit dankbaarheid voor hen, maar ook om mensen te laten zien hoe ik werk. En misschien betekent het iets voor collega’s.

Dit is echt een boek geschreven uit warmte en liefde voor mensen. Ik heb ook geprobeerd het boek mooi te maken. Het moest smaakvol zijn en lekker in de hand liggen. Voor de illustraties heb ik kunstenaars gevraagd. Zij hebben allemaal belangeloos meegewerkt. Ik heb ze gevraagd als  thema ‘de onverbrekelijke relatie tussen het leven en de dood’ te gebruiken.

Je ziet ook aan het beeld dat het abstraheringen zijn van de woorden die er in staan. Het beeld brengt een gevoel over. Dat lukt niet met woorden dus dat is een hele mooie versterking van…

zien_waar_je-spread-06-07

 

De beelden zeggen dingen die je vermoedt in de verhalen en aan de andere kant geven de beelden ook rust. Waar de ene zegt ‘’ik heb het in een adem uitgelezen’’, waren anderen blij dat er tussendoor beelden stond om naar te kijken, om op adem te komen.

Het mooiste compliment kreeg ik van iemand die vertelde dat ze aan tafel had gezeten met een aantal mensen waar mijn zus bij zat. En mijn zus zei:  „jongens ik moet jullie wat vertellen, mijn zus heeft een boek uitgegeven, kijk hier is het.” En een van die aanwezigen hoorde dat een beetje aan en zei ‘’er staat ook een verhaal van mij in.”. Ja ze wisten allemaal wel dat haar broer overleden was, maar ze wisten niet hoe dat proces gelopen was. Dus zij heeft 6 a 7 jaar na dato haar verhaal kunnen vertellen. Dit boek heeft zijn werk al gedaan. Ik heb nu nog een stapeltje voor als ik naar mensen toe ga „als je wil weten hoe ik werk, dit is een stukje er van”. Dit is mijn boek, mijn verhaal.

Het boek van Sophia is te verkrijgen na storting van € 19,95 op rek nr NL96 TRIO 0197 7253 41 tnv Zirkoon Afscheidsbegeleiding ovv ‘Boek’ Graag ook  adresgegevens vermelden, dan wordt het boek naar je toegezonden.